• pobór ochotniczy powinien dotyczyć osób starszych niż 15 lat,
• przed ukończeniem 18 roku życia członkowie sił zbrojnych nie powinni brać bezpośredniego udziału w działaniach zbrojnych.

Protokół w sprawie handlu dziećmi, dziecięcej prostytucji i dziecięcej pornografii nakłada na państwa obowiązek wprowadzenia zakazu handlu dziećmi, dziecięcej prostytucji i dziecięcej pornografii, jak też penalizacji czynności z tym związanych. Drugim obszarem działań państw ma być ochrona praw i interesów dzieci-ofiar handlu, prostytucji i pornografii. W tym zakresie protokół wymienia szereg rozwiązań, jakie powinny być przyjęte w ramach postępowania karnego, polityki społecznej, rehabilitacji ofiar.

Kontrola wykonywania konwencji i protokołów

Kontrola wykonywania konwencji i protokołów dodatkowych na szczeblu międzynarodowym sprawowana jest przez Komitet praw dziecka, złożony z 18 niezależnych ekspertów, którzy uczestniczą w pracach komitetu we własnym imieniu (są niezależni od rządów).

Ocena przeprowadzana jest na podstawie okresowo składanych sprawozdań krajowych.

Sprawozdania z wykonywania konwencji sporządzane są przy wykorzystaniu kwestionariusza opracowanego przez komitet (2010 rok) i przedkładane są w kilkuletnich odstępach. Członkowie komitetu dysponują, poza sprawozdaniem krajowym, uwagami organizacji pozarządowych. Uwagi organizacji pozarządowych przekazane komitetowi przed terminem rozpatrzenia sprawozdania udostępniane są państwu.

Po wstępnym rozpatrzeniu sprawozdania komitet odbywa spotkanie z delegacją rządową (tzw. obrona), w trakcie tego spotkania omawiane są kwestie budzące szczególne zainteresowanie komitetu. Spotkanie jest publicznie dostępne.

Po obronie komitet przyjmuje wnioski końcowe zawierające ocenę wdrażania postanowień konwencji przez dane państwo (aspekty pozytywne, problemy) oraz zalecenia co do sposobu rozwiązania problemów. Zalecenia nie są wiążące dla państw. 

Komitet praw dziecka publikuje także komentarze ogólne (ang. General Comments), odzwierciedlające poglądy komitetu na treść postanowień konwencji. Komentarze nie przedstawiają wiążącej interpretacji konwencji.

Konwencja wyposażona jest także w protokół dodatkowy, przewidujący możliwość przedkładania przez osoby indywidualne Komitetowi praw dziecka skarg na niewykonywanie przez państwa postanowień konwencji i protokołów dodatkowych. Protokół przewiduje także rozpatrywanie przez komitet skarg międzypaństwowych. Komitet może też prowadzić procedurę dochodzeniową, wszczynaną w razie powzięcia wiadomości o poważnych lub systematycznych naruszeniach praw, o których mowa w Pakcie.

Skarżone może być jedynie państwo będące stroną protokołu. Protokół wszedł w życie w 2014 r., jego stronami jest 17 państw (czerwiec 2015 r.).