Dobre pomysły na udany początek w przedszkolu:

• Pozytywnie nastaw dziecko do przedszkola. W domu dużo rozmawiaj o przedszkolu, opowiadaj, że w przedszkolu będzie mogło bawić się z kolegami, rysować, budować, śpiewać i tańczyć itp. Przedstaw realny, ale nie wyidealizowany obraz przedszkola. Pomocne będą książeczki i opowiadania o pierwszych dniach w przedszkolu.
• Przyzwyczajaj dziecko do przedszkola stopniowo. Razem z nim skompletuj wyprawkę przedszkolną. Jeżeli dziecko do tej pory nie przebywało z innymi dorosłymi, pozostawiaj je na kilka godzin u dziadków lub znajomych, aby przedszkole nie kojarzyło mu się z pierwszym rozstaniem. Stopniowo dopasowuj rytm dnia dziecka w domu, do tego, jaki panuje w przedszkolu.
• Nie strasz dziecka przedszkolem. Nie mów, że „jak będziesz niegrzeczny to pójdziesz do przedszkola…, powiem Pani, jak się zachowujesz…, dzieci będą się z Ciebie śmiały bo nie umiesz ładnie jeść itp.” Pamiętaj, że wszystko co mówisz na temat przedszkola wpływa na to, jak w nim czuje się Twoje dziecko. Motywuj go do przedszkola w sposób pozytywny, podkreślając często, ile już udało się dziecku osiągnąć.
• W towarzystwie dziecka nie opowiadaj o swoich obawach lub wątpliwościach związanych z przedszkolem. Masz prawo do przeżywania własnych emocji- ale to są sprawy dorosłych. Twój maluszek bardzo chciałby słyszeć jedynie spokojne i pełne szacunku opinie. Nie analizuj czy słusznie zrobiłaś/eś zapisując dziecko do przedszkola. Nie strasz przykrymi przeżyciami innych osób. Maluch musi wiedzieć, że miejsce, w którym ma spędzać czas bez rodziców jest dobre i bezpieczne.
• Pozwalaj dziecku na samodzielność. Nie wyręczaj go w ubieraniu, zmienianiu butów, podczas jedzenia, mycia rąk i zębów, a także w korzystaniu z toalety. Chwal wysiłek, jaki wkłada w te czynności. Samodzielność w prostych czynnościach związanych z samoobsługą bardzo pomoże dziecku w pierwszych dniach w przedszkolu. Zadbaj także o wygodne, łatwe do ubrania rzeczy np. spodnie na gumce, bez guzików i suwaków.
• Pożegnaj dziecko ze smoczkiem i pampersami. Wykorzystaj najbliższy czas na odstawienie smoczka. Logopedzi i stomatolodzy rekomendują jak najwcześniejsze rozstanie ze smoczkiem, ponieważ zbyt długie ssanie ma negatywny wpływ nie tylko na zgryz dziecka, ale także na rozwój mowy. Jeśli Twoje dziecko nadal korzysta z pieluszki poświęć najbliższe tygodnie, by pomóc mu w odzwyczajeniu się od niej.
• Zwróć uwagę na krótkie pożegnania w przedszkolu. Nie wprowadzaj atmosfery pośpiechu, czule ale stanowczo pożegnaj się z dzieckiem. Nie okazuj dziecku własnych rozterek podczas rozstania, bowiem wtedy przekazujesz mu własne lęki. Bardzo ważne, by dziecko weszło do sali na własnych nogach, a nie na rękach rodzica. Moment „wyrywania dziecka” z objęć mamy/ taty jest nieprzyjemny dla każdej ze stron – dziecka, rodzica i nauczyciela. Dziecko zaczyna widzieć w nauczycielu osobę, która siłą odbiera je mamie, niczym okrutny porywacz. Dużo przyjemniej dla nauczyciela i dziecka przejąć rączkę dziecka i uściskać je od wejścia. Buduje to zaufanie dziecka do nowej znaczącej osoby dorosłej w jego życiu. Jeśli dziecko przy pożegnaniu bardzo płacze, rozwiązaniem może być, aby przez pierwszy okres do przedszkola odprowadzał je ktoś inny.
• Postaraj się regulować pobyt dziecka w przedszkolu. W początkowym okresie dobrze jest odbierać dziecko wcześniej, ponieważ trzylatek ma inne poczucie czasu i okres przebywania poza domem wydaje mu się bardzo długi. Nie mów dziecku, że zostanie zabrane wcześniej, kiedy to jest niemożliwe, ponieważ będzie nieszczęśliwe. Nie obiecuj rzeczy, co do których nie masz pewności np. przyjdę po Ciebie jako pierwszy. Dotrzymuj słowa – daje ono dzieciom poczucie bezpieczeństwa.
• Poświęć dziecku więcej czasu niż zwykle. Okazuj zainteresowanie, miłość, czułość. Częściej pójdź z nim na spacer, poczytaj ulubioną bajkę, pobaw się w ulubioną zabawę. Nie wypytuj: Jak było w przedszkolu? Czy płakałeś? Co zjadłeś? Spytaj: Czym się bawiłeś? Jak ma na imię twój kolega? Jeśli dziecko będzie opowiadało co działo się w przedszkolu, koncentruj się na jego samopoczuciu, relacjach z kolegami i podejmowanych zabawach.
• Ściśle współpracuj z nauczycielem. Relacje oparte na wzajemnym zaufaniu przyniosą oczekiwane rezultaty. Pytaj nauczyciela nie tylko o to, czy dziecko wszystko zjadło, ale także o to, czy nawiązuje kontakty z rówieśnikami, czy radzi sobie w różnych sytuacjach przedszkolnych.
• Nie porównuj dziecka i jego reakcji z zachowaniem innych przedszkolaków czy starszego rodzeństwa. Radzenie sobie ze stresem adaptacyjnym jest sprawą indywidualną i u każdego malucha może przebiegać inaczej.
• Proces adaptacji może trwać od kilkunastu dni do kilku miesięcy. Daj dziecku tyle czasu, ile będzie potrzebowało, aby przystosować się do nowych warunków. Uniezależnienie się od najbliższych i nawiązanie pozytywnych relacji w nowym, przedszkolnym środowisku są osiągnięciem rozwojowym dziecka, na które warto czekać. Nie zniechęcaj się, jeśli dziecko w pierwszych dniach/tygodniach będzie bardzo protestować przed pójściem do przedszkola. Rozpacz 3-latków czasem trwa całe tygodnie. Dzieciom bowiem udziela się wzajemny niepokój i „zarażają się” płaczem. Często najtrudniej jest w poniedziałki, dzieci bardzo protestują przeciwko rozstaniu z rodzicami, w kolejnych dniach protest nieco się wycisza, aby w następny poniedziałek pojawić się z nową siłą. Niekiedy rodzice popełniają błąd pozwalając dziecku na pozostanie w tym trudnym okresie adaptacji w domu na dzień lub dwa. Niestety po powrocie jest jeszcze gorzej, dlatego ważne jest by zachować konsekwencję w przyprowadzaniu dziecka do przedszkola.
• Nie zapominaj o pozytywnym nastawieniu i uśmiechu J

Wiemy, że powierzają nam Państwo swój najcenniejszy skarb. Będziemy się o niego troszczyć!